Górnictwo

Wzbogacalniki zawiesinowe. Na ogromny rozwój i rozpowszechnienie stosowania technologii Wzbogacania kopalin użytecznych w cieczach zawiesinowych wpły­wa w sposób zasadniczy uzyskiwana wysoka dokładność procesu. Ponadto wzrosła bardzo znacznie ilość eksploatowanych kopalin o wysokim wskaźniku trudności wzbogacania, dla których stosowa­ne wzbogacania grawitacyjnego w ośrodkach o małej gęstości (po­detrze, woda) nie dawało pozytywnych wyników wzbogacania i nie pozwalało na uzyskiwanie koncentratów o wysokiej stabilizacji parametrów jakościowych, przy równoczesnych dużych stratach kopaliny użytecznej w odpadach. Zmniejszenie strat kopaliny użytecznej przy stosowaniu wymienionych procesów wymagało wprowadzenia bardzo złożonych układów technologicznych wzbogacania, pociągających za sobą wzrost kosztów.

Upowszechnienie wzbogacania w cieczach zawiesinowych spowodowało znaczny rozwój rozwiązań konstrukcyjnych wzbogacalników zawiesinowych. W ślad za tym rozwojem czynione są próby usystematyzowania ich podziału na grupy o określonych wspólnych cechach konstrukcyjnych i technologicznych.

Najczęściej przyjmuje się podział wzbogacalników oparty na cechach konstrukcyjnych lub konstrukcyjno-technologicznych na wzbogacalniki:

• wzbogacalniki z kołami łopatkowymi,
• wzbogacalniki korytowe,
• wzbogacalniki głębokie z mechanicznym odbiorem produktów,
• wzbogacalniki z mechaniczną stabilizacją obciążnika,
• wzbogacalniki z podnośnikami hydrauliczno-powietrznymi,
• wzbogacalniki zawiesinowe hydrauliczne,
• wzbogacalniki bębnowe obrotowe,
• wzbogacalniki hydrocyklonowe,
• wzbogacalniki innych typów